Interview Tim Wes, Amsterdam, 6 oktober 2013
Hij was nog een tiener en toen werd er al een documentaire over hem gemaakt. Het overkomt niet velen van die leeftijd. Tenorsaxofonist Tim Wes is dan ook een groot talent en aan alle kanten wordt er aan hem getrokken. In de film komt het beeld naar voren van een jongen die beschikt over de juiste instelling, de capaciteiten heeft om daar wat mee te doen en exact weet wat hij wil. Jazzism sprak hem in het Amsterdamse muziekcentrum MuzyQ, waar hij zich met zijn crew verzamelde om af te reizen naar Eindhoven voor een optreden.
Vlak voor het interview heeft Wes de Radio 6 Talent Award gewonnen. Ook was hij daarbij genomineerd als Best Man met artiesten als Ruben Hein en Alain Clark. Stond hij vorig jaar nog tussen het publiek, nu is hij een van de sterren. "Er is het afgelopen jaar zoveel gebeurd, ik zit echt in een rollercoaster", zegt hij. Wes noemt het nog maar even op, als was het om zichzelf te overtuigen: "Noorderslag, North Sea Jazz, de single met Kane, optredens met Candy Dulfer, De Wereld Draait Door." Hij weet niet wat hem overkomt, maar hij geniet er volop van. "Het is een proces."
Wes (Spijkenisse, 1993) groeide op met de muziek van jazzgrootheden als Dexter Gordon, Ella Fitzgerald en John Coltrane. In het ouderlijk huis werden hun platen gedraaid door zijn vader, die hem ook zijn naam bezorgde, naar de legendarische gitarist Wes Montgomery. Later verbreedde hij zijn horizon met pop, funk, soul en hiphop. Het bleef niet bij luisteren. Na de onvermijdelijke blokfluit nam Wes de klarinet en sopraansaxofoon ter hand, maar hij maakte een definitievere keus door tenor te gaan spelen. Michael Jackson en Stevie Wonder werden nieuwe helden, van wie hij ook werk op zijn repertoire zette. Ondertussen volgde hij een gymnasiumopleiding bij scholengemeenschap Blaise Pascal in Spijkenisse en was hij een fanatiek voetballer. Dat zijn hart bij de muziek lag, was echter toen al duidelijk. Hij wilde hoe dan ook zijn school afmaken, hoewel hij die voor een carrière in de muziek niet per se nodig had. In de documentaire is te zien hoe uitzinnig de blijdschap is als Wes na zes jaar zijn diploma behaalt.
Hij beseft dat hij de nieuwe generatie vertegenwoordigt. "Ik wil dat de mensen vooral naar real music luisteren. Elektronische muziek is bij jongeren nu mainstream, maar ik wil daarnaast echte instrumenten. Ik wil de saxofoon weer sexy maken." Dat hij daarbij na enige tijd voor de tenor koos, vindt hij een logische stap. "Dat is iets voor als je groter bent. De tenor geeft me body en power." "Uiteindelijk bepaalt het karakter van de song welk instrument ik speel." Als Wes het podium betreedt is dat zonder gêne, maar eveneens zonder bravoure. Zo klinkt ook zijn saxofoonspel, strak en sober waar dat moet, zonder krachtpatserij en veel versieringen, uitbundig waar dat kan. Zijn spel is even eerlijk als zijn karakter.
Tijdens het hele gesprek geldt: "Ik heb het over muziek, niet over pop of jazz of hiphop." Muzikale genres hebben voor Wes geen betekenis. "Ik wil doen wat ik voel", zegt hij. Ter illustratie noemt hij zijn contacten met de pianisten Arthur en Lucas Jussen. "Met hen wil ik samenwerken voor mijn nieuwe cd." "Alles komt toch uit de klassieke muziek voort." Zijn belangrijkste collega én mentor is zijn broer Dennis, manager en producer van zijn platen. "Een producer moet je kunnen vertrouwen. Je moet elkaars kritiek kunnen velen, dat kan met Dennis. Ik wil dingen uitspreken, ik geloof in de kracht van woorden." Sowieso is familie heel belangrijk voor de saxofonist. "Mijn vader heeft me altijd voorgehouden keihard te werken. Mijn drive hangt duidelijk samen met karakter en opvoeding." "Van mijn oudere broers heb ik veel geleerd, door hen ben ik vroeg volwassen geworden."
Het is bijzonder dat een zo jong persoon zo goed weet wat hij kan en wat hij wil. "Er is niets dat mij meer voldoening geeft dan dit vak. Alles draait om de muziek." Daarbij heeft Wes een duidelijke visie: "Ik wil all over the world mensen inspireren. Als ik het in Nederland kan, dan ook elders." Ook zijn missie is helder: "Ik wil mensen in hun hart raken." Dat moet dan vooral gaan gebeuren met het materiaal van zijn nieuwe album, dat ergens in 2014 uitkomt. Daarover zegt hij: "Alles is mogelijk, misschien een rapper, maar ik ga de songs in elk geval met anderen schrijven. Dat proces is al gaande. Ik ben de man van de melodieën, alles aan akkoorden en toonladders wil ik loslaten om melodieën te spelen die emotie overbrengen." Wes heeft er vertrouwen in, want "geloof is alles".
Met zoveel ambitie en talent moet je wel terecht kunnen komen op de plek waar je wilt zijn. Het is Tim Wes van harte gegund.