The Jasper Blom Quartet & Bert Joris, Concertgebouw Amsterdam, 19 februari 2015
Als hij modebewuster was, dan zou hij de welverdiende status van jazzster kunnen opeisen. Nu heeft saxofonist Jasper Blom het wat doffe imago van een musicians musician, die door zijn collega's op waarde wordt geschat, maar niet door het grote publiek. Dat deze man de Boy Edgarprijs verdient, zal nog wel blijken. Vooralsnog staat hij met zijn kwartet plus trompettist Bert Joris in een niet geheel volle Koorzaal, onderin Het Concertgebouw.
De saxofonist heeft Joris bij zijn kwartet gevraagd vanwege het programma van vanavond: polyfonie in de Lage Landen. Hij raakte geïnspireerd door veertiende- en vijftiende-eeuwse componisten uit Nederland en Vlaanderen, wat de aanwezigheid van de Belg verklaart. Joris is als stersolist van het Brussels Jazz Orchestra bij de zuiderburen een prominent musicus. Zijn naam wordt zelfs gezien als een stijl en een merk.
De trompettist is in zijn spel niet altijd geprononceerd, maar valt op door een akelig zuivere intonatie. Hij is geen buitenstaander in de doorwrochte groep die al jaren bestaat, wel voegt hij zich zelfverzekerd bij de anderen. De meerstemmigheid van de laat-middeleeuwse componisten komt mooi tot uiting in het contrapunt van tenorsaxofoon, gitaar en trompet. De musici nemen elkaars frasen handig over als een golfbeweging langs de instrumenten.
Blom blaast prachtig, met een toon die nooit echt ruig wordt, maar zeker niet rimpelloos is. Gitarist Jesse van Ruller speelt altijd melodieus, met gebroken akkoorden en gedistingeerde noten. De musici stralen rust uit, zonder dat het gezapig wordt, daar zorgt de drive van de fitte ritmesectie met drummer Martijn Vink en bassist Frans van der Hoeven wel voor. Van der Hoeven met zijn lopende bas en Vink met zijn klassiek techniek houden een streng metrum aan, met frivoliteiten als dat uitkomt. Zo hedendaags klonken de middeleeuwen slechts zelden, al kwamen er weinig elektronische effecten aan te pas.