Interview Susanne Alt, saxofonist, componist, producer, arrangeur, dj,
23 maart 2016
Het is niet moeilijk voor te stellen dat hier straks weer een van de mooiste terrassen van de stad vol zit. Denk er vrolijke mensen bij, een groen bladerdek, een gouden zonnetje, en je ziet het helemaal voor je. Susanne Alt is kind aan huis bij café-restaurant NeL op het Amstelveld, waar zij een graag geziene gast is bij de wekelijkse jamsessies. Een gesprek op deze locatie lag voor de hand. De Duitse saxofonist (Würzburg, 1978) woont al vanaf haar twintigste in Amsterdam, aanvankelijk als student aan het conservatorium, dat zij uitkoos op grond van een onweerstaanbare reputatie.
Alt heeft zojuist met Saxify haar zesde album gelanceerd, een project waaraan zij drie jaar fulltime heeft gewerkt. "Ik voel me op en top jazzmusicus, maar ik had al langere tijd het verlangen om een funkplaat te maken. Toen ik een jaar of zeventien was ontmoette ik backstage op North Sea Jazz de gitarist van funkmeester Maceo Parker. Hij introduceerde mij bij de andere bandleden en we zijn al die tijd contact blijven houden. Met trombonist Fred Wesley werkte ik eerder samen. Deze mensen waren voorheen essentieel in de band van James Brown. Ik had het plan om wat met die funk te doen alleen in mijn hoofd, totdat mijn vriend mij aanspoorde om tot daden te komen."
"Ik had mijn eigen kwartet en later kwintet, maar er waren zoveel musici met wie ik graag wilde samenwerken. Een groot aantal heb ik uitgenodigd om mee te spelen op Saxify, in totaal meer dan dertig personen. Ik wilde een soort poëziealbum met vrienden. Onder hen zijn naast mensen rond Parker bandleden van Earth, Wind & Fire, Tower of Power en George Clintons bands. Ook Hans Dulfer is van de partij, hij heeft me altijd enorm gesteund. Fred Wesley heeft een voorname rol, van hem heb ik veel geleerd over arrangeren. Ik heb een opnamedag met hem geregeld toen hij erg in vorm was. Uiteindelijk hebben we veel materiaal opgenomen, waarbij hij ook gezongen heeft, nog wel over mij en mijn inspiratiebronnen. Met de jonge zangeres Lorrèn heb ik de single opgenomen, met haar heb ik een prima muzikale klik."
Alt heeft zelf de productie van Saxify ter hand genomen en dit was een uitputtend proces. "De plaat is intensief geproduceerd en van vele lagen voorzien. Ik ben begonnen met de drums op te nemen en als laatste de zangpartijen. Bij sommige nummers heb ik drie verschillende gitaristen ingeschakeld. De meeste instrumenten en vocalen zijn apart opgenomen, soms bij de betrokkenen thuis. Je hoort vaak van alles tegelijk: zang, gitaarriffs, toetsen, blazers, bas en bassynths, achtergrondzang, percussie, drums en hier en daar rumoer van stemmen."
Op Saxify wordt de hele funkgeschiedenis overhoop gehaald, terwijl het album tegelijkertijd heel hedendaags en modern klinkt, streetwise ook. Alt heeft hiermee grote stappen gezet als saxofonist, arrangeur en producer. "De plaat bevat misschien tachtig procent funk en twintig procent jazz, hoewel ook hiphop en nu-soul een plaats hebben gekregen. Ik ben niet van de straat, maar ik onderschrijf dat Saxify een grootstedelijk gevoel opwekt, ik leef ook alleen maar in grote steden."
Alt wilde het album eigenlijk alleen als vinyl en download uitgeven, maar gaf toe aan de fans die geen draaitafel hebben. "Ik heb Saxify ook in een kleine oplage als cd uitgebracht. Het album is nu gereleased in de Benelux en de Verenigde Staten, waar het ook gepromoot wordt. In andere delen van Europa is het eveneens verkrijgbaar, Duitsland volgt in juni."
"Toen ik zeven jaar geleden stopte met roken en daardoor veel geld overhield, kreeg ik liefhebberij in het verzamelen van elpees, inmiddels heb ik een flinke collectie. Het persen van elpees is nu zo populair, dat er een enorme wachttijd is bij de fabriek in Haarlem. Ik heb er flink achterheen moeten zitten, maar ben erg blij met het resultaat, ook met de 7 inchsingle. Daarvoor heb ik dan wel heel wat kilometers moeten maken."