Cd Ruben Hein - Hopscotch
EMI
Een jazzband speelt jazz, logisch toch? Niet op het album Hopscotch van zanger/pianist Ruben Hein. De Nederlander die eerder opzien baarde door een contract te tekenen bij het fameuze label Blue Note en als een soort crooner gezien werd, laat zijn muzikanten hier vooral pop spelen. Natuurlijk zijn er impulsen vanuit zijn conservatoriumtijd toen hij jazzpiano studeerde, maar je hoort hier evengoed soul en funk. In die zin is Hopscotch exponent van de huidige tijd waarin muzikale grenzen steeds meer vervagen.
Heins stem had altijd een melancholische klank, zelfs in de uptemponummers, daar heeft hij zich nu goeddeels van ontdaan. Het lijkt alsof hij heeft zitten draaien aan wat knopjes op het mengpaneel en zijn stem heeft bijgesteld. Daarmee hebben zijn vocalen ook iets van hun karakteristiek verloren. Wel kenmerkend is het fabuleuze spel van Jesse van Ruller, die als stergitarist in de huid van sidesman is gekropen.
Het is afwachten of Hein nog verder van de jazz zal afdrijven. Als hij de lijn voortzet, zal de volgende cd-bespreking in een andere categorie terecht komen.