Roy Ayers Ubiquity, North Sea Jazz Club Amsterdam,
14 december 2013
Wanneer je als oudere de jonkies niet helemaal meer bij kunt benen, is dat niet erg. Veinzen is erger, want dat is doorzichtig en geforceerd. Vibrafonist Roy Ayers mag dan wat moeite hebben met de elektronica om hem heen, hij is nog goed bij de les met zijn trefzekere en vitale spel in de North Sea Jazz Club. Zelf zegt hij: "It's more fun when you're 73". En vreugde straalt hij zeker uit, met zijn oprechte blijdschap. Hij lacht breed, praat met zijn bandleden, het publiek, en zoekt met allen de interactie. Zo neemt hij iedereen voor zich in.
Ayers is een van de grondleggers van de acid jazz, een stroming die jazz, funk en hiphop verenigt. Vanavond is het vooral disco die aan bod komt, wellicht is Ayers op de hoogte van de hernieuwde belangstelling in Nederland voor dat genre. Veel van de nummers zouden niet misstaan in het repertoire van Earth, Wind & Fire of Kool & the Gang, inclusief de geweldige hitpotentie. Jazzinvloeden zijn er in de vele solo's van de vibrafonist zelf en zijn bandleden.
Ayers speelt zijn grootste hit al vrij vroeg in het programma. Everybody loves the sunshine krijgt een uitvoering die het tussen andere versies prima doet. Dat geldt ook andere bekende nummers. Als Ayers de toeschouwers vraagt om favorieten, barst er een tumult los. Hij is niet voor niets door velen gesampled. De vraag of dit allemaal wel onder jazz valt, doet er niet toe, dit is gewoon een heel fijn feestje.