Peter Beets meets Marjorie Barnes, North Sea Jazz Club Amsterdam,
16 oktober 2016
Wanneer je een ticket hebt gekocht voor je favoriete zangeres en een vervanger blijkt op te treden, dan is dat even slikken. Het publiek in de North Sea Jazz Club lijkt er evenwel niet om te malen dat niet Mathilde Santing, maar Marjorie Barnes op het podum staat. Gastheer Peter Beets meldt dat slechts terloops, en daardoor lijkt het alsof het allemaal zo hoort.
Beets ontvangt geregeld gasten in de North Sea Jazz Club die een programma mogen samenstellen rond hun favoriete artiest of thema. Eerder ontving hij gitarist Anton Goudsmit met een ode aan Wes Montgomery en stonden Kurt Rosenwinkel en Ruben Hein op het podium naast de pianist, jarenlang begeleider van Rita Reys. De ritmesectie bij het lunchconcert bestaat uit gitarist Martijn van Iterson en contrabassist Jan Voogd.
Jazzzangeres Sara Vaughan staat vanmiddag centraal met haar repertoire, een zangeres over wie Barnes zich al eerder boog. Hoewel minder bekend, behoort zij met Ella Fitzgerald en Billie Holiday tot de grote drie vrouwelijke vocalisten van de jazz en is zij een favoriete artiest van Barnes. Die heeft persoonlijkheid genoeg om een overtuigende performance neer te zetten en haar gevoileerde stem heeft dat extra's wat een jazzstem zo karaktervol kan maken.
Soepeltjes leidt zij het ensemble langs klassiekers als Tenderly, I love the blues, Care for me en One of those things. De ballad Misty heeft niet de beslotenheid die het verdient, hoewel Barnes dit met alleen pianobegeleiding zingt en de elektrische lampen wordt gedempt. Wanneer Beets achter de vleugel zit, is hij niet te houden en als Iterson een solo speelt, zit hij te popelen om zelf uit te breken. Het publiek vindt het prachtig. Uiteindelijk werpt het optreden niet echt nieuw licht op het repertoire van de legendarische Sara Vaughan, dat zou Mathilde Santing wel gedaan hebben.