Peter Beets meets Kurt Rosenwinkel, North Sea Jazz Club, 10 april 2016
Musici zijn het gelukkigst als ze aan het spelen zijn. Populariteit is van minder belang. Toch moet er wel wat extra's gebeuren als je geacht wordt in de voetsporen te treden van Pat Metheny en John Scofield. Gitarist Kurt Rosenwinkel wordt in de North Sea Jazz Club onthaald als een ster, ondanks of juist omdat hij wegens een vertraagd vliegtuig veel te laat arriveert. Charmante gastheer Peter Beets leidt het allemaal in goede banen en weet het publiek te verheugen en niet teleur te stellen door een extra optreden aan te kondigen. Gitarist Martijn van Iterson is opgetrommeld om de eerste set te spelen en Rosenwinkel zal daarna gedurende de volle duur aantreden.
Pianist Beets, voormalige vaste begeleider van Rita Reys, nodigt de afgelopen jaren geregeld gastmuzikanten uit in de club die zelf het repertoire mogen bepalen en een ritmesectie uit mogen kiezen. Tijdens het lunchconcert met Rosenwinkel komt vooral het Great American Songbook aan bod, met diens favoriete Nederlandse basis met Joost Patocka op drums en Frans van Geest op contrabas.
“Het meeste speel ik zo weg”, zegt swingbeest Beets, als de band van tevoren de setlist doorneemt. Coltrane blijkt een hoofdbreker, waarbij de pianist een solo speelt vol syncopen, modulaties en tempowisselingen. De geijkte songs blijven achterwege, of het moet All or nothing at all zijn. In de set met Iterson worden diens stukken gespeeld. Beets noemt hem, solist bij het Jazzorchestra of the Concertgebouw, een wereldtopper en grapt dat Kurt zenuwachtig wordt als hij in de buurt is. Toch speelt Rosenwinkel met meer gemak dan de Nederlander en is zijn spel soepeler. Zijn sound is softer, wat niet zo goed matcht met de harde klank van de piano. Na een uitputtende blues waarbij allen nog eens flink soleren, stroomt de club snel leeg. Het zonnetje lokt.