Interview jazz Karsu, componist, zangeres, pianist, dd 28 juli 2018
Ze is niet te stuiten. Niet in de studio, niet op het podium, niet op de interviewlocatie of waar dan ook. Het bracht Karsu (geboren Karsu Dönmez, Amsterdam 1990) al verschillende keren optredens in Carnegie Hall in New York, een van de belangrijkste concertzalen in de Verenigde Staten. In Nederland was de componerende zangeres en pianist onlangs goed voor een Edison Publieksprijs in de categorie Jazz/World met haar album Colors. Met het repertoire van die plaat staat ze morgen in de Kleine Zaal van het Concertgebouw, waar het gas er ongetwijfeld op gaat.
Karsu: "Het concert is het laatste in een serie rond mijn album Colors. Ik denk dat we de plaat integraal gaan uitvoeren, daarnaast spelen we ook wat ouder werk. Misschien is het een idee om nieuwe nummers uit te proberen. We moeten het nog bekijken, de setlist is nog niet bepaald. Wel bekend is de bezetting: naast een ritmesectie met piano en gitaar hebben we ook blazers. Het is de derde keer dat we in het Concertgebouw staan. Vroeger reed ik er vaak langs en dan was ik altijd erg geïmponeerd door het gebouw. Ik vind het heel bijzonder om hier te spelen."
Colors is een heel divers album, dat vele kanten opgaat. "Daarom heet het ook Colors, ik heb een veelkleurigheid aan stijlen willen etaleren. Ik houd er niet van om in een hokje gestopt te worden, ik maak muziek, dat is de essentie. De plaat is gehonoreerd in de categorie Jazz/World. De jazzcomponent zit hem vooral in de vrijheid die ik had bij de opnamen, waarbij ik ook in bepaalde fasen scatte. Bij het resultaat is vooral Diamonds een sterk jazznummer geworden, andere zijn wat meer pop. Ik heb me intensief bemoeid met de productie, die formeel in handen was van producersduo Nelson & Djosa, die ook werken met Ntjam Rosie en Giovanca. Met hen heb ik een uitstekende samenwerking, ze zijn als oudere broers. Muziek maken is vet intiem en een kwestie van vertrouwen, dat is met hen superleuk. De plaat is laagje voor laagje opgenomen, dus niet op een livemanier, waarna het een kwestie was van plakken en knippen."
Karsu schreef vrijwel het hele album zelf, zowel muziek als teksten, de muziek vooral samen met Nelson en Djosa. "Ik heb altijd ideeën en ben voortdurend aan het componeren. Of ik nu in een vliegtuig zit of onder de douche sta, ik kan altijd en overal geïnspireerd raken. Ik maak notities op papiertjes en servetten. Ook bijvoorbeeld bij het soundchecken krijg ik ideeën, ik neem dan zoveel mogelijk op op mijn telefoon. Ik heb soms wel honderd schetsen, waarvan ik sommige uitwerk tot complete composities en aan mijn muzikanten voorleg. Zij moeten wel erg sterke suggesties hebben wil er dan nog wat veranderen, maar voor verbeteringen ben ik altijd vatbaar. Uiteindelijk ben ik iemand die graag controle wil hebben. Daarentegen verwacht ik van mijn muzikanten dat zij de theorie volledig loslaten als zij de studio ingaan of het podium beklimmen, dat doe ik zelf ook."
Enthousiast vertelt Karsu over een klassiek stuk waar zij momenteel aan werkt: "Ik hoop niet dat iemand aan de haal gaat met het idee, maar ik ben nu bezig met een absurdistisch werk met een ritmesectie en strijkers dat in zevenachtste maat staat. Er komen jazzakkoorden in voor en arpeggio's op de piano. Het wisselt steeds van toonhoogte en verschuift op een gegeven moment naar negenachtste. Dan wordt alles unisono, waarna er herhaaldelijk instrumenten uitvallen. De zeven staat voor de ritmiek van de muziek rond de Zwarte Zee en de negen staat voor de muziek van de Turkse zigeuners. Met de jazz erbij komt alles bij elkaar. Ik werk graag met metaforen, ook bij het gebruiken van kleuren die ergens voor staan, bijvoorbeeld blue bij de blues."
Misschien dat Karsu het nieuwe stuk in het najaar live speelt, als zij gaat toeren in delen van Europa, China en Miami. Of anders komend voorjaar als zij een serie theaterconcerten in Nederland doet waarbij ze haar nummers opnieuw arrangeert voor strijkers. "Ik heb ook nog projecten lopen met een bigband en een orkest, mijn management regelt dat allemaal voor me." En dan ondertussen natuurlijk voortdurend componeren, probeer Karsu maar eens te stuiten.