Kaja Draksler

Kaja Draksler Young VIP, Bimhuis Amsterdam, 3 april 2015

Een valkuil voor vrije improvisatie is de afhankelijkheid van het moment. Misha Mengelberg en Han Bennink presteerden het wel om blanco het podium te betreden en het ook blanco te verlaten. Zover laat pianist Kaja Draksler het vanavond in het Bimhuis niet komen. Als de muzikale motieven al niet ter plekke ontstaan, kan zij haar speelse en fantasierijke ideeën altijd nog putten uit een bron met een schijnbaar bodemloze diepte. De interactie met eerst gitarist Matiss Čudars en later drummer Onno Govaert helpt ook erg.

Draksler is als veelbelovend talent door de Nederlandse jazzprogrammeurs gekozen tot Young VIP 2015, evenals pianist Loran Witteveen, die met zijn kwintet de eerste set verzorgt. De twee zijn aan elkaar gekoppeld voor een uitgebreide tour op jazz- en poppodia in het hele land. Witteveen speelt vanavond uitgewerkte composities, die in alle beheerstheid toch een fijne expressie hebben. Goed gekozen is een afsluitend swingnummer. 

Draksler gooit het over een heel andere boeg. Ze buigt zich meteen maar over de pianokast om de snaren van het instrument te manipuleren. Čudars hanteert al gauw een strijkstok bij zijn gitaar. Een dreigende klank komt opzetten. Muzikale problemen vragen om een muzikale oplossing, maar dat geldt niet in de vrije improvisatie. Hier is alles mogelijk en geoorloofd, maar ruis in de communicatie is funest. 

Er ontstaan structuren, door opborrelende thema's, door herhalingen met afwisseling en door te variëren op toonladders. Met de energieke Govaert op slagwerk worden vooral de ritmische uithoeken doorzocht. Het publiek hoort het allemaal muisstil aan.