Josse de Pauw & Kris Defoort Trio, An old Monk, De Brakke Grond, 25 oktober 2013
"Een mens doet een dansje." Het personage van acteur Josse de Pauw waant zich zestien, zeventien. Hij denkt dat hij jong genoeg is om te geloven dat het altijd zo zal blijven. Maar de ouderdom doet zich voelen, na enige sierlijke passen hangt hij zichtbaar vermoeid over de vleugel van pianist Kris Defoort. Diens trio heeft dan zijn handtekening al gezet met enerverende jazzklanken, mocht er over de identiteit van hem, bassist Nicolas Thys en drummer Lander Gyselinck sowieso enig misverstand bestaan.
De muziektheatervoorstelling An old Monk gaat niet over het leven van jazzgenie Thelonious Monk, zij gaat over ouder worden, gebaseerd op een sterk persoonlijke tekst van De Pauw (61), die zelf ook de regie deed. De theatersolo heeft het werk van Monk als inspiratiebron of leidraad en refereert aan diens persoonlijkheid. De muziek van het Kris Defoort Trio kent drie pijlers: composities van Defoort, thema's van Monk en improvisaties, die ineengrijpen tot een vrijzinnig geheel en de sfeer voor een belangrijk deel maken.
De acteur beseft na het dansje dat hij verlangt naar stilte en allenigheid. Op feestjes voelt hij zich ongemakkelijk, waarbij zijn oudemannenkwaal hem redt als hij zich excuseert om naar het toilet te kunnen vluchten. De Pauw is een meesterlijk verteller en acteur die met stem, taal en lijf een heel podium vult. Op het laatst van de voorstelling denkt hij dat hij oud genoeg is om te beseffen dat het leven eindig is. "En als er nog wat van te maken is, dan nú."