Interview Jessica Manuputty, zangeres, tekstschrijver en componist, 9 december 2011
Ze is een gesjeesde student Psychologie, maar studeerde wel cum laude af aan het Utrechts Conservatorium. Erg bijzonder vindt ze dat niet, zoals zangeres Jessica Manuputty in al haar bescheidenheid weinig van zichzelf echt speciaal vindt. Onderscheidend? "Dat is een goeie vraag." Het blijft even stil. "Ach, er zijn heel veel goede zangeressen." Dan doet ze toch een poging: "Ik verenig Oost en West, heb een lange adem, een praktische instelling en kan ook dromen. Ik ben niet bang en heb fantastische mensen om me heen."
Manuputty staat in de eindronde van Get Your Jazz On Stage, een talentenjacht georganiseerd door NTR, Muziek Centrum Nederland en Radio 6. Onderdeel van de contest is, dat de drie finalisten zichzelf via marketing en communicatie in het vizier van het publiek krijgen en zelf een landelijk podium regelen om zich te presenteren voor de jury. Manuputty slaagde erin het hoofdstedelijke Paradiso te interesseren, waar zij vrijdag 23 december in de bovenzaal staat met haar vaste band. Eind december beslist de jury wie er tot jazztalent van Nederland wordt uitgeroepen.
Haar Molukse roots brachten Manuputty (Ede, 1980) voor een tour in Indonesië, afgelopen oktober. Het succes was zo groot dat ze er binnen twee maanden al weer terug was voor het Jakarta International Blues Festival. Manuputty was één keer eerder in het land van haar voorouders geweest, als kind. In haar ouderlijk huis in Lunteren kwam zij echter veelvuldig in contact met de Molukse cultuur. "We zongen lagu lagu, traditionele liedjes over heimwee en de schoonheid van Ambon, die de hele familie meerstemmig meezong, begeleid door mijn moeder op de gitaar. Later trad ik op met familiebandjes, funk en soul."
Ondertussen stond Manuputty na het VWO voor een studiekeuze en werd ze ook toen geconfronteerd met haar bescheidenheid, "als professioneel muzikant moet je wel héél goed zijn". "Mijn familieleden zetten ook die stap niet." Toch koos ze uiteindelijk voor zang en auditeerde ze aan het conservatorium. Een gelukkige keus. "Als zangeres ben ik zeker op mijn plaats, dit is wat ik kan, dit is wat ik wil, heerlijk."
Manuputty voelt zich niet een echte jazzzangeres. "Als ik ga scatten, denk ik dat ik uit de bocht vlieg." Toch ziet zij Ella Fitzgerald als haar grote voorbeeld en studeerde ze ook jazz. "Ik heb heel veel jazzstandards gezongen." Die invloeden klinken ongetwijfeld door in haar timbre en timing. "Jazz wordt tegenwoordig toch vaak gemixt met onder meer hiphop en soul, bijvoorbeeld door Robert Glasper uit New York. Veel jazzzangeressen nemen nog steeds standards op, dat vind ik minder interessant, eigen werk is interessanter." "Ik heb een makkelijke stem en voel mij niet beperkt. Wel ontbreekt in mijn kleurenpalet het ruwe randje."
Manuputty vertelt hoe haar band tot stand kwam. "Ik kende gitarist Laurens Priem al langer vanuit de muziek. We besloten samen te gaan schrijven. De meeste anderen ken ik via Laurens. Het zijn vrienden geworden, ze komen ook op mijn verjaardagspartijtjes of blijven logeren." Manuputty is erg blij met haar band. "Het is een nieuwe generatie topmuzikanten. Ze hebben een grote technische beheersing en ook veel energie en gevoel, frisheid." Ze wil goed voor haar jongens kunnen zorgen. "Ik zie graag dat alles prima geregeld is. Ik wil een team dat ik goed kan onderhouden, alleen met zingen van eigen repertoire." Nu moet zij nog zangles geven om rond te kunnen komen en toert zij komende tijd bij Karin Bloemen.
Volgend jaar komt Manuputty met haar debuutalbum uit, ingespeeld door haar huidige groep. De muziek schrijft ze voornamelijk zelf, de teksten komen helemaal van haarzelf. "Het wordt jazz, funk en soul, nummers met een groove, maar ook kleine, intieme liedjes. Het wordt beslist geen platgeproduceerde plaat." Ook wil zij zelf weer zangles gaan nemen om zichzelf te blijven ontwikkelen. Zo is Manuputty op meerdere fronten actief, daarin toont zij zich toch echt wel een jazzmuzikant. Dat geldt ook voor haar bandleden, die eveneens spelen bij Pete Philly, Benjamin Herman, Wicked Jazz Sounds of Finnsilver. De zangeres staat te popelen om haar eigen muziek uit te brengen en is opgetogen over de toekomst. Die vreugde gunt ze ook haar publiek. "Mijn doel is dat mensen na een concert fluitend terug naar huis rijden."