Donny McCaslin Quartet, Bimhuis Amsterdam, 6 december 2016
Het is bij het Amsterdamse publiek goed doorgedrongen hoe belangrijk de rol is die hij in de muziekgeschiedenis heeft gespeeld, want zijn concert in het Bimhuis is geheel uitverkocht. Saxofonist Donny McCaslin had een cruciale positie als bandleider op het album Blackstar van David Bowie, diens zwanenzang begin dit jaar. Wat Bowie in McCaslin zag, werd volledig inzichtelijk op Blackstar, maar blijkt vanavond niet in het Bimhuis.
De Britse zanger dacht wellicht dat een combinatie van jazz, pop en elektronica de toekomst heeft, iets waar hij wel gevoelig voor was. Waarschijnlijk bewonderde hij vooral McCaslins muzikale ideeën en niet zozeer diens spel, dat een magere, schrale toon heeft, waarbij hij noten soms voortijdig afbreekt en niet altijd duidelijk articuleert. Wel overtuigend is zijn bezieling. Ook neemt hij het publiek voor zich in met een haast manisch enthousiasme.
Niet aanwezig vanavond is slagwerker Mark Guiliana - vanavond drumt Zach Danziger - wel van de partij is pianist Jason Lindner, ook present op Blackstar. Lindner is de spil in het geluid van de band met allerhande toetsen en elektronica. Het stel is compleet met Jonathan Maron, die op zijn basgitaar eenvoudige baslijnen staat te spelen. Danziger zorgt er met zijn sterke spel voor dat Guiliana niet gemist wordt, maar hoeveel uitmuntende drummers zijn er niet, alleen al in Nederland.
Dat er veel Bowiefans in de zaal zijn, blijkt wel als McCaslin Lazarus aankondigt, dat met gejuich wordt begroet. Zonder de stem van de meester blijft van het nummer met zijn rudimentaire melodie weinig over, hoe intens het ook gebracht wordt. Later volgt een redelijke uitvoering van Warszawa, van Bowies album Low uit 1977, dat echter het origineel niet doet vergeten. De carrière van McCaslin heeft een enorme oppepper gekregen van zijn betrekkingen met Bowie, die zullen altijd aan hem blijven kleven.