Doek ABC Festival 2016, Bimhuis Amsterdam, 29 april 2016
Als je zelfs geen toonsoort afspreekt, lever je je volledig aan elkaar over. Ruis in de communicatie is altijd een ongewenst effect, en dan zeker. De improvisatoren uit Amsterdam, Berlijn en Chicago die vanavond het Bimhuis bespelen, laten het zover niet komen. Zij zoeken houvast bij hun optredens op het Doek ABC festival 2016, een internationaal evenement voor improvisatiemuziek.
De leden van Michael Moore Bigtet hebben wel afspraken met elkaar. Zij lezen deels van de bladmuziek op hun lessenaars en bandleider Moore dirigeert en telt geregeld. De keus om drummer Michael Vatcher vanavond te vervangen door Han Bennink is niet gelukkig, hij slaat vaak hard en jaagt de boel te veel op. Door vier blazers in de frontgelederen met een ritmesectie in de rug, raakt de voorste linie wat losgezongen van de achterste linie. De afzonderlijke klanken harmoniëren niet altijd tot een eenheid, wat een rommelig en druk idee geeft. Helderheid komt van sterpianist Kaja Draksler, die veel plezier uitstraalt. Dat is er ook de hele avond bij het publiek, met uitgelaten reacties en een echte festivalsfeer.
Bij het Berlijnse Hyperactive Kid geldt de hyperactiviteit vooral slagwerker Christian Lillinger, die zeer energiek is op het extended Bimhuisdrumstel en zijn spel een grote lichtheid en sprankeling meegeeft. Gitarist en saxofonist daarentegen blijven onverstoorbaar hun rudimentaire noten spelen, een interessant contrast. Het trio is lang bijeen en kan putten uit een rijk repertoire.
Laat op de avond is de zaal nog steeds goed bezet, hoewel een deel van het publiek inmiddels het Bimhuiscafé heeft verkozen. Bij het Nederlands-Amerikaanse These Things Happen komen de lessenaars weer tevoorschijn. De band speelt in elk nummer kant en klare melodieën. De enige volledige improvisatie vanavond komt van toetsenist en medeorganisator Oscar Jan Hoogland, die tijdens een uitlopend changement de tijd moet opvullen met zijn gesproken verhaal.