Chick Corea

Interview Chick Corea, pianist en componist, 9 mei 2017

In de jazz heb je de grote drie: Keith Jarrett, Herbie Hancock en Chick Corea. Niet geheel toevallig speelden deze pianisten ieder bij Miles Davis, maar ze bouwden daarna geheel op eigen kracht en verdienste een fantastische carrière op. Corea stond vorig jaar al volop in de belangstelling vanwege zijn 75ste verjaardag en is komende juli ook nog eens artist in residence op North Sea Jazz, waar hij drie optredens mag verzorgen in verschillende bezettingen. Exclusiever is zijn opwachting in de Grote Zaal van het Concertgebouw, waar hij morgen met zijn trio staat. 

Corea is langere tijd on the road en toert momenteel door Europa en Rusland. Als hij dit continent uitputtend bezocht heeft, wacht hem een rondreis door de Verenigde Staten. Het vele reizen is niet altijd een genoegen. Corea: "Het beste bevalt het me om me per slaapbus te verplaatsen, vliegvelden en commerciële vliegmaatschappijen kunnen vaak veel stress opleveren. Als ik eindelijk door de douane en de beveiliging ben en me naar de gate haast, zoek ik in het vliegtuig meteen een dekentje op om onder weg te duiken. Ik zit ook wel te schrijven tijdens de reizen als ik daar op momenten gelegenheid voor heb, ik maak dan notities die ik uitwerk en afmaak als ik thuis ben en achter de piano kan plaatsnemen. De ideeën voor composities kunnen altijd opkomen, zeker als ik midden in een serie optredens zit."

Het is altijd leuk om te horen in hoeverre Amerikaanse artiesten op de hoogte zijn van de Nederlandse muziekpraktijk. Vaak noemen ze de namen van Misha Mengelberg en Han Bennink, sommigen herinneren zich Focus en Jan Akkerman. Corea heeft echter geen benul en kan niemand noemen. "Ik heb nooit het genoegen gesmaakt om langere tijd in Holland te verblijven en er mensen te leren kennen. Ik ben altijd op tournee en vlieg in en uit. Misschien kun je een fijne selectie maken van albums met Nederlandse artiesten die ik kan beluisteren, ik ben benieuwd."

Toch heeft Nederland wel degelijk indruk op de pianist gemaakt. "Om te spelen heb ik Holland altijd een fantastische plek gevonden. Ik herinner me met veel plezier mijn eerste optreden in Het Concertgebouw, decennia geleden, waar ik met Friedrich Gulda onder Nicolas Harnoncourt het dubbelconcert van Mozart speelde op het Mozart Festival. Later ben ik vele keren teruggeweest in deze prachtige concertzaal. Natuurlijk heb ik door de jaren heen ook menig maal op het North Sea Jazz Festival gespeeld, ook dat was altijd geweldig."

Morgen staat hij wederom in de Grote Zaal van Het Concertgebouw, ditmaal als trio met bassist Eddie Gomez en slagwerker Brian Blade. In Amsterdam spelen ze onder meer standards uit de jazz, stukken uit musicals en klassiek werk. "Zoals altijd is het een kwestie van work in progress. We proberen allerlei dingen uit en kijken wat het beste werkt. Gedurende de hele tour blijven we sleutelen aan de setlist. Het is altijd inspirerend om te spelen met Eddie Gomez en Brian Blade, ze blijven me verbazen en verrassen. In Rotterdam op North Sea Jazz speel ik met mijn Elektric Band, met banjospeler Béla Fleck in een duo en met het Trondheim Orchestra, waarmee ik vorig jaar in New York al veel plezier had. Het kwam allemaal op het juiste moment bij elkaar en viel goed met elkaar te combineren. De verschillende bezettingen vormen mooie contrasten ten opzichte van elkaar. Ik kijk er erg naar uit."

In Amsterdam en Rotterdam zal Corea ongetwijfeld veel improviseren. Hij is in staat om daar structuren en verhalen in aan te brengen. "Dat is relatief, mijn muziek is vooral een uitnodiging aan luisteraars om hun verbeeldingskracht te gebruiken, dat geldt ook voor mijzelf. Bij instrumentale muziek is dat nog meer van toepassing dan bij songstructuren. Het is altijd lastig om muziek in woorden uit te drukken, tenzij die zo poëtisch zijn als de klanken zelf. Muziek is een vorm van communicatie die verdergaat dan gesproken of geschreven taal, die al gauw tekort kan schieten. Ik denk er ook nooit over na wat voor soort muziek ik maak en hoe ik dat dan onder woorden zou moeten brengen, dat laat ik over aan goede journalisten. Hooguit heb ik bij gelegenheid geprobeerd teksten bij sommige melodieën te schrijven. In de muziek zelf heb ik al een hoop mogelijkheden om me uit te drukken, waarbij ik ervan houd om veel te variëren, zoals met alles in het leven. Hoe dat bij het publiek overkomt moet ik altijd maar afwachten, dat is ook zo morgen in Het Concertgebouw."