Badbadnotgood, Paradiso Amsterdam, 1 november 2017
Bij Paradiso maken ze steeds meer werk van de jazzprogrammering. Het biedt saxofonist Hans Dulfer gelegenheid met dulferiaanse smeuïgheid anekdotes te vertellen over de jazzconcerten die hij hier in de late jaren zestig organiseerde. Bij Het Concertgebouw is momenteel dezelfde ontwikkeling gaande, en ook dat heeft een jazztraditie, met legendarische nachten in de jaren vijftig.
Vorig jaar werd in Paradiso de serie Super-Sonic Jazz opgezet, met maandelijkse optredens. Inmiddels is de frequentie opgeschroefd, in elk geval dit najaar. Vorige week stond Marcus Miller in de grote zaal, komende week Cory Henry, en Brad Mehldau het weekend daarop. De klapper moet nog komen met het Super-Sonic Jazz Festival gedurende vier dagen, ook deze maand. Het kan niet op, zeker als tussendoor ook nog de Canadese formatie Badbadnotgood op het programma staat, gisteravond eveneens in de grote zaal aan de Weteringschans.
Badbadnotgood was aanvankelijk een pianotrio van drie studiegenoten. Daaraan hebben we geen gebrek, hoeveel muzikale variaties er binnen deze courante bezetting ook mogelijk zijn. Het trio wist zich wel te onderscheiden door hiphop in hun jazz te verwerken, maar het leek een nog betere zet om een vierde instrumentalist bij de band te betrekken. Daardoor kwamen in een keer viool, saxofoon, fluit en gitaar in beeld, alle bespeeld door Leland Whitty.
Hoewel hij frontman is, zijn toetsen, al dan niet elektronisch, en beats essentiëler op het podium. Badbadnotgood staat bekend als energiek, maar daar blijkt in Paradiso weinig van, en als dat wel zo is, blinkt de band uit in lompheid. Het wordt niet duidelijk wat het kwartet te bieden heeft. Er is geen muzikaal idee, geen interactie binnen de groep en met het publiek, en geen notie dat het ergens om gaat.
Badbadnotgood verkocht dit concert makkelijk uit; elders in de stad staan wekelijks belangwekkendere acts, met een fractie van het publiek in een vol Paradiso. Misschien moeilijk verteerbaar, maar de relatie tussen creativiteit en grote getallen is zelden duidelijk.