Ambrose Akinmusire Quartet, Bimhuis Amsterdam, 14 november 2016
In deze krant werd hij een balletdanser genoemd, met grote souplesse en zeggingskracht. Daar kan elegantie en lichtheid aan worden toegevoegd, getuige zijn optreden in Amsterdam gisteravond. Na recente samenwerkingen met Dhafer Youssef en Brad Mehldau stond trompettist Ambrose Akinmusire nu met zijn kwartet in het Bimhuis.
Akinmusire werd ontdekt door saxofonist en jazzgoeroe Steve Coleman, die hem meteen inlijfde in zijn band. Hij won de Thelonious Monk Jazz Competition, de Nobelprijs van de jazz, waarbij onder meer Quincy Jones in de jury zat. Op het North Sea Jazz Festival 2014 ontving hij de Paul Acket Award. De Amerikaan heeft veel concurrentie, want het circuit grossiert in hippe, uitblinkende trompettisten, van wie iedereen ambitieus is en een solocarrière heeft. Toch was hij het, die door Kendrick Lamar uitgenodigd werd bij te dragen aan diens album To pimp a butterfly. Als bandleider van zijn eigen kwartet kan hij nu schitteren en het publiek lust er wel pap van.
Het spel vertoont minimalistische trekken, met lange pauzes tussen de frasen van de trompettist en summiere akkoorden van pianist Sam Harris, onlangs nog aanwezig in het kwintet van Ben van Gelder. Harris vult de ruimtes netjes in als Akinmusire soleert, maar kan zich uitleven met dissonante akkoorden in de extravertere nummers, terwijl Akinmusire een spervuur van noten de lucht inblaast of langgerekte zinnen formuleert. De bandleider laat iedereen soleren, bassist Harish Raghavan pas in de toegiften. Drummer Justin Brown heeft eerder al de show gestolen met zijn briljante ritmiek, terwijl de anderen op één akkoord begeleidden. Maar het hoogtepunt van de avond vormt een solo van alleen trompettist Akinmusire, waarmee hij welke jury dan ook zou kunnen overtuigen.