Al Di Meola, North Sea Jazz Club Amsterdam, 14 december 2014
Het album Friday night in San Francisco is een klassieker in de muziekgeschiedenis. Het werd opgenomen met de toen beste gitaristen ter wereld en de samenwerking was magisch. Al Di Meola moet het vanavond in de North Sea Jazz Club stellen zonder Paco de Lucia (begin dit jaar overleden) en John McLaughlin, maar hij heeft een prachtige band bij zich. Onder meer interpreteert hij in Amsterdam songs van The Beatles. Vorig jaar bracht hij de cd All your life uit met Beatles-uitvoeringen, die hij opnam in de Abbey Road Studios. In de North Sea Jazz Club speelt hij ook ander werk, dat vooral van eigen hand is en vier decennia beslaat. Trefwoorden: jazz, fusion, latin, groove, world.
Het lijkt erop alsof gitaristen altijd afgerekend worden op snelheid. Die is bij Di Meola buitengewoon imponerend. Maar er is ook zoiets als melodisch vermogen, emotionaliteit, timing of eigenheid. Bij deze gitarist blijft het altijd zeer muzikaal, met herkenbare melodieën en virtuositeit in dienst van het liedje. Met zijn klassieke gitaar haast op schoot en een plectrum in zijn rechterhand, zijn het de verrichtingen van zijn linkerhand die onnavolgbaar zijn in hun complexe bewegingen. Als hij echt ontketent raakt, is zijn gezicht verwrongen en perst hij de lippen op elkaar.
Jammer dat de uitvoering van Eleanor Rigby van een vervelende kitcherigheid is. Blackbird gaat net, terwijl And I love her en She is leaving home prima vertolkingen krijgen. De avond eindigt zoals die was begonnen, met een eerbetoon aan De Lucia. Zeer sympathiek.