Xavi Torres Trio, On the Roof Amsterdam, 11 augustus 2017
Er komen geen duizenden af op de concerten van festival On the Roof, maar een uitverkocht huis is altijd fijn. Afgelopen vrijdagavond bij het Xavi Torres Trio was het volle bak, net als bij vrijwel alle optredens boven op het dak van een bedrijfsgebouw in Amsterdam-Noord waar On the Roof plaatsvindt. Hier zijn alle benodigde faciliteiten aanwezig en onlangs is er een grote serre gebouwd die nu dienstdoet als foyer en volop gebruikt wordt in de pauze en na het concert. Op nog grotere hoogte is een uitkijktoren gerealiseerd die kan concurreren met de A'DAM Toren. In juni gestart, is hier tot eind augustus op vrijdagavonden jazz en wereldmuziek te beleven, nu al voor het vijfde jaar.
Pianist Xavi Torres won vorig jaar de Dutch Jazz Competition met zijn trio en dit voorjaar toerde hij door Nederland als Young VIP, een titel die hij verdient omdat hij in de ogen van de verenigde jazzprogrammeurs een van de grootste talenten van dit jaar is. Een relevante act op het podium van On the Roof dus. Het gaat om een pianotrio met contrabassist Giuseppe Romagnoli en drummer Joan Terol, zoals er talloze zijn geweest in de jazz. Het verenigt veel in zich van de geschiedenis van deze klassieke bezetting, vanaf de jaren vijftig met pianist Bill Evans. Torres beseft dat hij in een traditie staat als hij naast eigen werk een uitstapje maakt naar een stuk van Thelonious Monk.
Liefhebbers van deze vorm hebben een goede avond en Torres kan met zijn toegankelijke klanken, vaak swingend, soms romantisch, ook belangstellende leken over de streep trekken. Hij is een vrij complete pianist, die weinig technische beperkingen heeft en overtuigt in zijn zeggingskracht. Het trio doet niets wat al niet gedaan is, maar de specifieke combinatie van persoonlijkheden en muzikale elementen maakt het toch bijzonder. Torres (1991) forceert niet in het zoeken naar identiteit; hij trekt wel duidelijk zijn eigen plan, met oprechte bedoelingen en een goed humeur. Dat siert hem.