Tutu Puoane & Tineke Postma, Concertgebouw Amsterdam, 25 augustus 2016
'De Canadese zangeres, dichter in woord en muziek, is nog altijd actief', staat op de website van Het Concertgebouw. Klopt niet, want Joni Mitchell is de laatste tijd aan het ziekbed gekluisterd geweest na een hersenbloeding. Berichten over haar gezondheid zijn spaarzaam, hoewel er deze week het opbeurende nieuws was dat ze een concert van Chick Corea had bijgewoond. Maar actief, nee, dat is ze niet meer.
Vanavond staan zangeres Tutu Puoane en saxofonist Tineke Postma met band in de Kleine Zaal van Het Concertgebouw met repertoire van de getormenteerde singer-songwriter, die in verschillende stijlen schreef, waarvan jazz er zeker één was. Puoane en Postma verjazzen nu nummers van Mitchell, al was het alleen maar door de bezetting met jazzmusici in de band. Dat zijn bassist Clemens van der Feen, pianist Ewout Pierreux en drummer Jasper van Hulten. De Zuid-Afrikaanse zangeres hakte vaker met dat bijltje, want ze nam herhaaldelijk materiaal van Mitchell op. Mitchell zelf nam een album op met Charles Mingus, waarvan nu twee stukken worden gespeeld. Verder op het repertoire songs als The river, Both sides now, Hejira, Big yellow taxi en A case of you.
Puoane en Postma werpen af en toe nieuw licht op het repertoire van Mitchell met afwijkende uitvoeringen, zoals een aanvankelijk a capella gezongen nummer met later summiere pianobegeleiding en een nummer met allleen zang, sopraansax en drums. Hoogtepunten zijn de stemimprovisaties van Puoane, voorzien van Afrikaanse klikklanken, waarin ze diep gaat. Ze kan heel zacht hoge noten zingen en laat vaak tonen heel langzaam uitsterven. Ze heeft een gelijkwaardige partner aan Postma, die prachtig sopraan en alt staat te blazen, met een fraaie toonvorming. Volkomen ongepast echter, dat Puoane zich hierin herhaaldelijk meent te moeten mengen met een tamboerijn. Een smet op een verder vlekkeloze avond.