Hans Dulfer Route 60/75, Bimhuis Amsterdam, 1 oktober 2015
Waar kan hij zijn jubileumtournee beter bekronen dan in het muziekcentrum dat hij ruim veertig jaar geleden mede vormgaf. Hans Dulfer is 75 geworden, waarvanhij 60 jaar in het vak zit. Nu is er in het Bimhuis de afsluiting van een lange concertreeks.
De saxofonist heeft vanavond een doel, hij wil dat het publiek uit de zetels komt. Al bij het tweede nummer is duidelijk dat dit gaat lukken. Aan hem zal het niet liggen. Hij heeft een fantastische band om zich heen verzameld en dat weet hij, want hij deelt veelvuldig complimenten uit.
Jerome Hol creëert hoogtepunten in de solo's op zijn zingende gitaar waar hij steeds nog weer een tandje bij weet te zetten. Trompettist Rob van de Wouw houdt het korter, maar blaast evengoed volzinnen met grote overtuiging. De ritmesectie marcheert feilloos en wat een lekker mals geluid heeft Eric Barkman op zijn elektrische contrabas. Cyril Directie zit bij zijn drumsolo's eerst een tijdje te broeden, maar dan komt er ook wat.
Subtiliteit is bij dit alles niet te vinden, maar die komt er in de tweede set na introductie van special guest Candy Dulfer, met haar melodieuze en soepele noten en haar fijne intonatie. Maar ook Candy houdt wel van een feestje, dus gaat het weer los. Iedereen heeft het naar zijn zin, zeker als citaten uit de jazz- en popgeschiedenis voorbijkomen. Dulfer heeft een hart voor muziek en een oog voor talent. Beide kwaliteiten kwamen vanavond royaal tot uiting. En ja, het is hem gelukt.