Colin Stetson Ex Eye, Bimhuis Amsterdam, 28 oktober 2017
Hij veroorzaakte een sensatie in de muziekwereld. Revolutionaire technieken ontwikkelen en toepassen is één ding en over uitzonderlijke muzikaliteit beschikken is iets anders, maar als die twee bijeenkomen krijg je echt iets heel bijzonders. De Canadese saxofonist Colin Stetson verenigt ook verschillende werelden door zich niets aan te trekken van scheidslijnen tussen jazz en pop. Hij werkte met jazzcomponist Anthony Braxton, maar ook met Arcade Fire, Bon Iver en The National. Een jazzpurist heeft bij hem niets te zoeken en een uitgesproken popliefhebber evenmin. Een muzikale ontdekkingsreiziger des te meer.
Zaterdagavond stond Stetson in het Bimhuis met zijn nieuwe band Ex Eye; eerder was hij al in Amsterdam geweest voor een soloperformance en vorig jaar speelde hij hier met zijn vrouw, violist Sarah Neufeld. Opvallende naam in Ex Eye is Shahzad Ismaily, die bas en elektronica bespeelt en al vele malen in het Bimhuis stond met Ceramic Dog, het trio van gitarist Marc Ribot.
Stetson gebruikt de techniek van circulair breathing, die hem in staat stelt continu lucht aan te zuigen, speelt microtonen met een onderlinge afstand die kleiner is dan wat gangbaar is, kan tegelijkertijd meerdere tonen produceren en heeft een buitengewoon bereik in de hoogte. Bij dit alles dienen de kleppen van zijn (bas)saxofoon als percussie-element. Van zijn spel gaat dreiging uit, maar dat is geheel niet onprettig.
Ex Eye klinkt hard als een gesel, en ook dat is niet onaangenaam. Geen rock, metal of noise die rechttoe rechtaan is, maar je kunt dat wel zo ervaren. Dwars door de geluidsmuur klinken aanstekelijke muzikale thema's en gevarieerde ritmes. Gitaarbands mogen dan passé zijn, Ex Eye klinkt met een grote rol voor gitarist Toby Summersfield allesbehalve gedateerd. Stetson zelf zal nooit achteroverleunen of blijven hangen in oude principes. Het publiek in het uitverkochte Bimhuis weet dat zeer te waarderen.