Burnt Friedman & Jaki Liebezeit, Dekmantel Festival, Bimhuis Amsterdam,
4 augustus 2016
Producer Burnt Friedman glimlacht fijntjes naar drummer Jaki Liebezeit als hij het tempo opvoert. Friedman is degene die nieuwe impulsen in het spel brengt en Liebezeit uitdaagt. Het duo speelt in het Bimhuis een van de openingsconcerten van het Dekmantel Festival, die verder plaatsvinden in Muziekgebouw aan 't IJ, Eye Filmmuseum en Paradiso-Noord. Daarna is het festival van 5 augustus tot en met 7 augustus in Het Amsterdamse Bos en De Melkweg.
Het Dekmantel Festival plaatst elektronica en dj-cultuur over het voetlicht met tientallen nationale en internationale acts. Friedman en Liebezeit brengen daarin jazzelementen en dat doen zij al vijftien jaar. Liebezeit was als drummer van de Duitse band Can een belangrijke vertegenwoordiger van krautrock in de jaren zeventig. Met Friedman deelt hij een liefde voor jazz. Het concept van het duo is in die vijftien jaren niet wezenlijk veranderd, met improvisaties rond polyritmes en elektronica. Friedman stuurt vanachter zijn laptop klanken, geluiden en ritmes aan en Liebezeit speelt op een akoestisch drumstel. Dat slagwerk heeft een afwijkende samenstelling, zonder hihat, met een grote staande trom in plaats van een basdrum.
Het ritme is essentieel, als er al melodieën klinken zijn die erg rudimentair. Een beat ontbreekt. Ritmische patronen worden minutenlang herhaald, met kleine verschuivingen en accenten. Tijd om in een verruimde staat van bewustzijn te raken krijgt het publiek echter niet, daarvoor duren de stukken dan weer te kort. Het hele concert duurt maar een uur en dat is precies genoeg, want het gevaar van eenvormigheid zou kunnen toeslaan. Wel zorgt Friedman geregeld voor onverwachte klanknuances die het publiek bij de les houden. Voor het hele concert geldt dat er meer gevarieerd zou mogen worden met dynamiek en tempo. Soms zijn er wendingen, maar er is geen opbouw over de gehele linie. Het concept is dik in orde.