Interview Bram Stadhouders, gitarist, componist, 29 september 2015
Zijn muzikale belangstelling gaat terug tot de middeleeuwen. Oude muziek combineert hij met hedendaagse, elektronische klanken en daarom kun je gitarist Bram Stadhouders geregeld achter zijn laptop aantreffen. Guillaume de Machaut (veertiende eeuw) is hem even lief als Michel van der Aa (geboren 1970) of Björk. De overbrugging van zulke periodes in de geschiedenis zorgt voor een intrigerend resultaat op het album Cantata, dat Stadhouders opnam met de klassiek geschoolde tenor Sebastian Brouwer en elektronicaexpert David Hoogerheide. Veel aanknopingspunten met jazz zijn er niet, of het moeten de gitaarimprovisaties zijn.
Het is een vervolg op het album Henosis, waarbij de Tilburgse gitarist leden van het Nederlands Kamerkoor inschakelde. Dat project vloeide voort uit de compositieopdracht van het North Sea Jazz Festival in 2012. Stadhouders nu: "Ik kreeg het besef dat ik meer had kunnen doen met minder. Ik had voor Henosis acht zangers uitgekozen, maar wilde nu op Cantata één zanger naar voren laten komen. Sowieso wilde ik een tenor. Ik heb YouTube en websites van impresario's af zitten struinen om een krachtige persoonlijkheid met veel expressie te vinden die wilde afwijken van zijn klassieke patroon. Dat werd Sebastian. Hij zorgt voor intimiteit in de muziek. Dat was een bewuste keus na het bombastische van Henosis. Het resultaat is concreter en gedetailleerder dan zijn voorganger.
Ik probeer me altijd te ontwikkelen en vaak zijn mijn nieuwe plannen reacties op de voorgaande. Sommige aspecten uit eerdere projecten behoud ik, andere bouw ik uit, en weer andere lokken nieuwe ideeën uit. Ik schrijf op de gitaar en verwerk alles op de laptop. Vaak werk ik samen met David, die vertaalt mijn ingevingen naar goed klinkende effecten. De als madrigalen aandoende tenorklanken op Cantata krijgen vaak een weerwoord, maar worden ook geregeld versterkt door gitaar en elektronica. Ruimtelijkheid en innigheid komen hier samen."
Stadhouders werkt ook met gitarist Aart Strootman, die hij kent uit Tilburg. Samen bespelen ze de klassieke gitaar. Ze hebben herhaaldelijk geprobeerd om gezamenlijk composities te schrijven, maar komen uiteindelijk steeds weer bij improvisatie uit, hoewel die behoorlijk gestructureerd kan zijn. Monasteria heet hun beider album, dat eerder dit jaar op Challenge Records uitkwam.
Komend voorjaar staat Stadhouders in de theaters met theatergroep De Warme Winkel. Zij spelen een voorstelling over Mozart, waaraan ook broer Jasper meedoet. Het ensemble staat maar liefst 41 keer geboekt. In die periode speelt hij ook in het Amsterdamse Orgelpark, waar hij met zijn gitaar een van de orgels zal aansturen. Ondertussen doet hij een masters compositie aan het Conservatorium van Den Haag. Daarnaast moet er natuurlijk nog een reactie komen op Cantata. Daarvoor heeft de Tilburger al inzichten gekregen, en één ding staat voor hem vast: het wordt meer elektronica en nog minder jazz.