Interview Ambrose Akinmusire, trompettist en componist, 13 januari 2016
Hij houdt zich graag bezig met het doen van observaties in de natuur, maar elke dag oefenen op zijn instrument is een must. Trompettist Ambrose Akinmusire is een serieus mens en hij vat zijn professie serieus op. "Ik heb de afgelopen twintig jaar dagelijks de trompet bespeeld. Bij het spelen ben ik me niet bewust van het instrument. Ik voel me volledig vrij om me uit te drukken zoals ik wil, en ervaar daarbij geen beperkingen. Als ik bezig ben, stijg ik boven mijzelf uit, dan komt de geest over me. Ik bevind me dan volledig in het hier en nu en heb geen gedachten."
"In technische zin heeft de trompet weinig geheimen voor me, wel kan ik als persoon het spel belemmeren. Soms ben ik niet helemaal aanwezig met mijn geest, of ben ik niet helemaal helder, ook heb ik soms gewoonweg een slechte dag. In het algemeen probeer ik zoveel mogelijk positief te denken en bewust in het leven te staan. Meditatie en diëten kunnen de juiste voorwaarden scheppen."
Akinmusire staat zondag in de North Sea Jazz Club in Amsterdam met zijn trio, met daarin toetsenist Michael Aaberg en drummer Thomas Pridgen. "Het zijn oude vrienden van school. We hebben nog geen album, maar spelen composities van ons alledrie. We vormen als band een collectief zonder duidelijke leider. Thomas is de beste drummer in de wereld (lacht)." Het trio doet een tour in Europa met een afsluiting in de New Morning in Parijs, waarna Akinmusire een serie optredens in de Verenigde Staten heeft.
De trompettist speelde zich in de kijker door de Thelonious Monk International Jazz Competition te winnen, de belangrijkste jazzprijs ter wereld. Hij bracht daar standards voor een jury bestaande uit onder meer Quincy Jones, Terence Blanchard, Clark Terry en Roy Hargrove. "Alle kandidaten speelden daar met dezelfde ritmesectie. We deden het geijkte repertoire. Ik weet niet meer waarom ze mij kozen, maar ze vonden me waarschijnlijk wel goed, want ik won (lacht). Het is alweer negen jaar geleden."
Sindsdien speelde hij met sterren als Esperanza Spalding, Vijay Iyer en Jason Moran. Onlangs nog leverde hij een bijdrage aan het bejubelde To pimp a butterfly van rapper Kendrick Lamar. "Het was geweldig om met Kendrick aan het album te werken, zoals het geweldig is om met welke creatieve artiest dan ook te werken. Tijdens het opnameproces had ik al het idee dat de plaat een groot effect zou sorteren."
Met zijn eigen carrrière wil het ook goed vlotten. Behalve bij de Monkcompetitie viel Akinmusire bij andere gelegenheden in de prijzen, zoals in 2014 toen hij de Paul Acket Award van het North Sea Jazz Festival kreeg uitgereikt. In dat jaar ook bracht hij zijn derde album uit met de even poëtische als raadselachtige titel The imagined savior is far easier to paint. Het album werd overal lovend ontvangen. "Concrete plannen voor een nieuwe plaat zijn er nog niet, wel kan ik muzikale ontmoetingen aankondigen met onder meer Archie Shepp en Brad Mehldau."
Met vroegere docenten als Herbie Hancock en Wayne Shorter heeft hij ook nog steeds contact. "Ik maak met hen niet alleen muziek, maar praat over het leven, over zaken, over kunst. Ik kan bij hen altijd terecht." Akinmusire werkt graag samen met artiesten die dezelfde instelling hebben als hij. "Ik ben volledig toegewijd aan de muziek. Als persoon ben ik niet speciaal, ik probeer muziek te creëren, daar draait het om. Verder wil ik een goed mens zijn, dat is al moeilijk genoeg. Mijn muziek vertelt een boel over wie ik ben. Iedere fictieschrijver maakt zijn eigen verhaal, ik vertel het mijne."