Konrad Koselleck & Ype Driessen

Interview Konrad Koselleck en Ype Driessen, 12 oktober 2015

Ze hebben genoeg tegenstellingen, maar ook voldoende overeenkomsten om een vruchtbare samenwerking aan te gaan en een voorstelling te maken. Drijfveer is een oprechte nieuwsgierigheid naar elkaars werkwijze en vakgebied. Bigbandleider Konrad Koselleck en fotostripmaker Ype Driessen presenteren komende maandag in het Bimhuis een multimediaal spektakel waarbij interactie voorop staat.

Ze kennen elkaar via radiomaker Botte Jellema. Driessen maakt fotostrips voor Het Parool in de zaterdagse bijlage PS van de Week en publiceert in bladen en op websites. Daarnaast verzorgt hij presentaties en workshops. Zijn werk is verzameld en uitgegeven in een aantal fotostripboeken, waarvan een deel speciaal voor kinderen. Hij heeft de fotostrip tot een volwaardig medium gemaakt, al dan niet met een hoop humor. Driessen: "Vanaf de jaren zestig had je fotoromans. Dat waren zoetsappige verhalen zoals in de boeketreeksen. Het fenomeen kwam uit Zuid-Europa en is nu nog steeds te vinden in de kiosken in Frankrijk." 

Dirigent Koselleck heeft een vaste plek veroverd in de programmering van het Bimhuis, waar hij om de maand staat met zijn bigband. Hij is vooral geïnteresseerd in ontmoetingen met artiesten uit andere disciplines als theater, cabaret en musical, wat al resulteerde in samenwerkingen met Ellen ten Damme, Vincent Bijlo en Freek de Jonge. Koselleck: "Ik heb vaker op theaterfestivals gestaan dan op jazzfestivals. Mijn musici moeten jazz kunnen spelen, maar moeten ook een antenne hebben voor andere stijlen."

"Als je het een week geleden had gevraagd, zou er een stilte zijn gevallen", antwoordt Driessen op de vraag naar de plannen voor komende maandag. Nu blijkt in de loop van het gesprek dat de ideeën al aardig vorm hebben gekregen. Toch benut het tweetal na afloop van het interview de tijd om nog concrete stappen te zetten richting uitvoering. Zo wordt duidelijk hoe Driessen zijn fotostrips realiseert. "Ik verwerk mijn ideeën eerst in schetsmatige tekeningen op een soort storyboard en ga vervolgens de foto's ensceneren met de juiste personen en objecten in de gewenste omgeving. Het is de omgekeerde weg die beeldend kunstenaars wel bewandelen, waarbij ze vanuit foto's ander beeldend werk maken."

De fotostrips worden straks in het Bimhuis geprojecteerd. Driessen: "De muziek wordt visueel omlijst. Het hele idee van de voorstelling is dat iemand van buiten de jazz commentaar levert." Koselleck: "Wat vindt Ype van die saxofoonsolo die veel te lang duurt? Vindt Ype het nog interessant dat de trombonist aan een vierde chorus begint? Het is een onderzoek naar hoe de twee disciplines van fotostrip en bigband werken en elkaar ontmoeten. Veel is al vastgelegd, zowel de muziek als de fotostrips, maar we improviseren ook ter plekke als musici, en ook Ype. Er zal een constante wisselwerking zijn. De musici reageren op de beelden en Ype maakt schetsen, die hij tijdens een lange pianosolo ter plaatste zal monteren."

Driessen is helemaal niet thuis in de jazz. Misschien een beetje, want Koselleck nam hem mee naar concerten en workshops. Driessen: "Ik ben opgegroeid met elektronica en de Pet Shop Boys, ik heb ze onlangs nog live gezien. Die muziek ligt vast, in tegenstelling tot jazz. Door Konrad ben ik wel nieuwsgierig geworden naar jazz, vooral de vrijheid en virtuositeit intrigeren me. De stijl is tegengesteld aan mijn manier van werken. Ik werk heel planmatig en stelselmatig en leg alles vast, in de jazz werk je volgens mij veel intuïtiever, dat is mij wezensvreemd." "We hebben ook overeenkomsten", zegt Koselleck: "de tekeningen kun je zien als partituur en de personages op de foto's kun je zien als musici."

Nu is de Konrad Koselleck Big Band geen typische jazz. Koselleck: "We bewegen ons tussen mainstream, pop, impro en klassiek. Ik ben ook geïnteresseerd in de mogelijkheden en klankrijkdom van elektronica, die probeer ik dan met de instrumenten in de band akoestisch te verbeelden." De bigbandleider heeft in sommige gevallen oud werk onder de strips gelegd, wat heel goed bleek te werken. Hij is vooral ook geliefd als arrangeur en zal in in het Bimhuis  speciale arrangementen van bestaand werk uitvoeren. Driessen: "We hebben veel voorbereiding aan deze voorstelling, het zou zonde zijn als we die maar één keer uitvoerden." Koselleck: "Als we succes hebben, hoop ik wel dat we dit vaker kunnen spelen, misschien op de Stripdagen, misschien op Lowlands, wie weet."