Alex Simu Quintet, Bimhuis Amsterdam, 11 mei 2017

Ze spelen in elkaars ensembles en verwisselen moeiteloos de rol van bandleider met bandlid. Klarinettist Alex Simu en pianist Franz von Chossy staan geregeld samen op het podium. Vanavond in het Bimhuis heeft Simu de hoofdrol met zijn eigen kwintet, waarin behalve Von Chossy ook George Dimitriu, Jörg Brinkmann en Kristijan Krajncan aantreden.

De Roemeense Amsterdammer Simu speelde zich vorig jaar in de kijker door een gouden kalf te winnen voor zijn soundtrack bij de film Beyond sleep (Nooit meer slapen). De oplettende jazzliefhebber had hem natuurlijk al lang in de smiezen. Vanavond toont hij zijn veelzijdigheid en gevoel voor schoonheid door het spelen van klarinetten in een stijl die zijn geboortestad Boekarest en zijn huidige woonplaats Amsterdam verenigt.

Simu nam zijn bandleden mee naar Roemenië om daar de sfeer te proeven. Vanuit een volkomen integere houding heeft het kwintet zich de Balkanklanken eigen gemaakt met hun melancholie en fraaie melodieën. Het gaat in golven op en neer, zonder dat er sprake is van een echt crescendo met een climax. In de tweede set heeft de opbouw meer spanning en variatie, met klein gehouden percussief spel, meerdere sferen binnen de lange nummers en meer dynamiek. Op enig moment worden twee cello's en een viool gestreken met uitgerekte, ijle klanken. Soms ontstaat een voorzichtige groove met danselementen.

Het ensemblespel is zeer verzorgd, waarbij ook clusters ontstaan binnen de groep van duo's of trio's, terwijl de overige musici zwijgen. Soms is Von Chossy alleen aan het woord, later Simu en ook Dimitriu. Er treedt een verfremdungseffekt op als de pianist vanuit minimaal spel ineens met een snel jazzloopje komt en Krajncan vanuit ingetogenheid in de band een bruisende drumsolo speelt. Op het eind is er toch weer de weemoed, de overheersende sfeer van het optreden. Amsterdam leek vanavond een beetje op Boekarest.